Zaterdagochtend. Mijn jongste gooit nog net niet zijn x-box van de trap af, maar het ding moet wel weg: “Gooi maar weg, of verkoop ‘m maar!” Blijkbaar heeft hij net ruzie gemaakt met zijn broer tijdens het gamen en is hij er helemaal klaar mee. Dat leidt tot een discussie met beide kinderen bij het ontbijt, een discussie die we wel eens vaker hebben. Oudste vindt dat hij beter is (in gamen of andere dingen) dan zijn jongere broer, en laat dat duidelijk blijken. Jongste wordt daar woest van. Ik ben dol op mijn kinderen, maar zal nooit beweren dat opvoeden een makkie is.
Zelf zit ik ook niet optimaal in mijn vel. Een lichte hoofdpijn. Een melancholiek gevoel. De hormonen? Komt het omdat ik nog steeds moeite heb met het loslaten van de liefde die ik de afgelopen jaren koesterde voor iemand? Of komt het gewoon doordat het het laatste weekend van de zomervakantie is? Zeg het maar. Ik besluit de boel even de boel te laten en een lange wandeling te gaan maken. Dat doet me altijd goed. Want: ruim zien doet ruim denken, zoals mijn vader ooit zei. Ruimte om je heen hebben, geeft ruimte in je hoofd. In beweging komen brengt ook je gedachten in beweging.
‘t Zit ‘m in de kleine dingen
In het begin van mijn wandeling overheerst het gevoel dat er van alles tegelijk speelt. Waarover ik me druk maak. Naarmate de wandeling vordert en er inderdaad ruimte ontstaat om mijn gedachten te ordenen, realiseer ik me dat ik een aantal keuzes te maken heb. Ik vraag mij af of ik gelukkig ben, ook op een dag als deze. Het antwoord is ja. Voel ik me altijd top? Nee. Wat maakt mij wel gelukkig? En wat is geluk eigenlijk?
Het afgelopen jaar heb ik mij flink verdiept in geluk. Ik weet dat geluk niet een ver weg liggend doel is, maar de weg die ik ga, en hoe ik die weg ga. Geluk zit ‘m voor mij in hele kleine dingen, die vooral met andere mensen te maken hebben. Ik heb geleerd dat heftige emoties prima samen kunnen gaan met gelukkig zijn. En het belangrijkste wat ik geleerd en ervaren heb is dat ik de enige ben die verantwoordelijk is voor mijn geluk.
Blij?
Ik besef dat het tijd wordt om alles wat ik doe weer eens te onderzoeken op hoe blij ik er van word. Ik weet best dat ik niet alleen maar dingen kan doen waar ik blij van word, maar wat is er mis mee om daar wel zoveel mogelijk naar te streven? Ik besluit dat ik bij alles wat ik doe een aantal vragen ga stellen.
Eerste vraag: word ik er blij van? Ja? Mooi, lekker blijven doen! Nee? Dan komt de volgende vraag: Is het nodig dat ik het (zelf) doe? Nee? Niet meer doen dan. Mee stoppen of uitbesteden. Is het antwoord ja? Wat is het dan precies waar ik niet blij van word? En waarom? Kan ik daar iets aan doen? Ja? Mooi. Is het antwoord nee? Dan volgt de vraag: is het nog steeds nodig? Nee, stoppen dan. Ja? Nou, vooruit, dan niet zeuren, of hooguit heel even, maar vervolgens gewoon doorpakken.
Buiten de lijntjes
Al tijdens mijn wandeling weet ik dat ik een aantal dingen anders moet gaan aanpakken. Het gaat om functies waarbij ik een rol vervul die mij niet past. Ik zet graag nieuwe dingen op, houd ervan mensen te enthousiasmeren, verbindingen te leggen. Maar als het staat en de volgende stap moet gezet worden, het verder uitwerken en uitbouwen, dan laat ik dat graag over aan anderen. Ik hou ook niet van formele structuren en samenwerkingen. Ik heb een duidelijke mening over allerlei zaken, en weet inmiddels dat ik heel creatief en snel kan denken. Daarmee kan ik veel organisaties ondersteunen en verder helpen.
Alleen niet in formele vorm, zoals die van een ouderwets bestuur met een vastomlijnde functie. Zodra er van alles in regels, overeenkomsten, statuten en uitgebreide rapporten vastgelegd moet worden, en de schwung van het nieuwe of vernieuwende er af is, haak ik liever af. Gewoon geen zin in. Dan gaat teveel energie zitten in risico’s vermijden in plaats van in innoveren en verrassen. En raak ik mijn energie kwijt.
Hart
Al wandelend besluit ik dat ik ga stoppen met een aantal van die functies. De uren die ik daarmee bespaar bied ik liever aan organisaties of goede doelen aan die ondersteuning nodig hebben bij innovatie, projectmatig werken, een visie ontwikkelen, brainstormen, etc. Daar ligt mijn hart. En als ik iets doe met passie en enthousiasme doe, levert dat voor iedereen uiteindelijk het meeste plezier én resultaat op. Zó.
Uiteindelijk kom ik een stuk opgeruimder, én blijer, thuis dan toen ik vertrok.